با توجه به این قضیه همیشه اول مهر اتو کشیده و با ابرو های شلخته و پَرچَل اولِ صف حاضر بودم:)) .

صبح زود بیدار شدن توی اول مهر برام ناراحتی نداشت اما شبِ 31 شهریور ... اون قسمتی که باید کتابای فردا رو بذاری تو کیفت،یونیفرمتُ آویزون کنی روی دستگیره ی کمد،آلارم رو روی ساعت 7 تنظیم کنی ؛ بدتر از اون هشدار های خانواده که میگن زودتر بخواب!در صورتی که ساعت 10 شبه!

فردا اولین اولِ مهریِ که مدرسه نمیرم .. یعنی دیگه نه دومش میرم مدرسه نه سومش نه روزای دیگه💔.

مدرسه دلم برات تنگ میشه . 👋🏾

یه مدت هم نبودم و نتونستم جواب بدم بخاطر این بود که زندگیم یهویی تغییر کرد؛به تغییرات بزرگ عادت ندارم ... بیوفتم رو روال دوباره نوشتنُ از سر میگیرم xo

مرسی که هستین :*

موسیقیِ بازی طوری به دل میشینه که میبرتت توی رویا.یه بار تصور میکنی توی قرون وسطا هستی ... چنگ زدی به پیراهن مشکیِ بلندتُ داری توی برفای یخ زده ی تپه های اسکاتلند میدویی که زودتر به قرارت توی هاگزمید برسی.

بار دیگه فقط زل میزنی به مانیتور و گریه میکنی که چرا نامه ی هاگوارتزُ از دست دادی.

یه بار هم آرزو میکنی کاش یه بار بتونی دنیل ردکلیفُ‌ بغل کنی-_- .

(نامبرده اشک هایش را پاک میکند ...)

این خونه یه روز میشه مالِ من /. 💚

گاهی وقتا به این تلفنا واقعاً احتیاج داری.

همینطور به یه دوست شبیه خودت!

سر راه کلوچه خریدیم تازه و گرم و نرم^_^ نشستیم رو به روی اون یکی پل که ماشینا عبور میکنن؛وقتی رانی هامون تموم شد با بی خیالی توی قوطیش آواز میخوندم :)) از ویتنی هیوستون بگیر تا سلن دیون! (صدا توش پخش میشه امتحان کنید:)) ) ، یه موتوری داشت رد میشد و نگاه میکرد داد زدم سلام! ، دوباره با تعجب برگشت نگاه کرد:)) بعدش متوجه شدیم همه دارن نگامون میکنن جامونو عوض کردیم :))

وقتی صداشونو میشنوم یا وقتایی که لم دادم رو تختم و پنجره رو باز میذارم که بارون صورتمو خیس کنه یا اون موقعهایی که میرم بازار هفتگی و با دیدن ماهی شور و دودی و میوه های تر و تازه لبخند میزنم و چشام قلبی میشه،مردد میشم . یعنی واقعاً دلم میاد اینجا رو بذارم برم؟

[قشآر]

خانوم کتابدار مهربون خیلی باحاله.تپل مپلیه همیشه هم میخنده و میخواد بخندونتت.کلاً انرژیش واسه ی کتابدار بودن خیلی زیاده. :))

کاش همه مثل اون بودن ... دنیا گلستون میشد:/

بعداً:رفتم .. خودش بود! ^_^

هملت / پاهای عریان / حس کردن بارون

💚💙

این پاییز یه ماجراجویی جدید در پیش دارم!امیدوارم به خوبی سپری شه.

تو روزای خاکستری و ابری شالُ کلاه میکنم میرم کوچه پس کوچه های قدیمی شهر رو میگردم💚.پرامِس!

حتما هم میرم چایی های اون قهوه خونه ی کنار نرده های بلوار رو امتحان میکنم.چای و صدای موج های خشنِ دریا🌊. واهای! >.<💚

زندگی خیلی زود سپری میشه؛بهترین فرصت برای ماجراجویی الانه. :) ^^

پ.ن:دلتنگ ترینم.

اصن از امسال پاییز هوا سرد شد,یه فلاسک پر از قهوه برمیدارم,سر راه هم کلوچه فومن میخرم میرم سر پل،پاهامو آویزون میکنم از نرده ها و میرم تو کارش!

خیلی مشخصه تحت فشارم نه؟هر چه بادا باد!من یه سال دیگه نمیمونم.تحمل استرس ندارم دیگه!:/

من چقدر دوست دارم این کتابُ! ^_^

مثلا با خودم قرار گذاشتم تا ساعت یک خواب باشم.پس حدوداً ساعت 11 نتُ خاموش کردمُ چپیدم توی کتاب و غافل از این دنیا!به خودم اومدم دیدم ساعت نزدیک 3 صبحه و یه دستم کتابه و روی لباسم خرده های خوراکی ریخته:)) نامبرده خیلی پیسِه شیکم^* است!

ولی تونستم امروز صبح یه ساعت زودتر از معمول بیدار شم!خودش پیشرفتی بود! :)) ^^

*شکمو :')

پ.ن:دیروز چهار طبقه رو از پله رفتم بالا و پایین!پشت پام گرفته -.-

همه ی کتابای زبانمُ بریزم وسط و مرور کنم این 10 سال رو.💚

به این فکر کنم که اولش بزور بردنم کلاس ثبت نامم کردن اما موقع تموم شدنش بزور از آموزشگاه آوردنم بیرون:)) حتی بعد از گرفتن مدرکم میرفتم کلاس :))

اینجاس که به این نتیجه میرسم سرنوشتُ خودمونیم که میسازیم.خودم بودم که این راهو انتخاب کردم.از همون بچگی!و حالا منم که میرم انگلیسی رو گوگولی وار و خوش خوشان توی دانشگاه ادامه بدم. ^.^

حالا هی غر بزنید که جمعه دلگیره! بشینید آلبوم ورق بزنید به آهنگای قدیمی گوش کنید و جعبه یادگاریاتونو بیارید بیرونُ گردُ خاکشُ فوت کنید /. :)

حالا هم یواش لُپَمو بکشید دردم نیاد! ^_^

بهترین کار اینه که کوله امو پر کنمُ برم روی پل قدیمی کتاب بخونم.آره!

پاتر هد فور اوررررر!⚡️🔮

موها بازُ آزاد , شومیز بر تن.گاهی از استرس نتایج نهایی بر خود میلرزد ... دقایقی بعد به هیچ وَرَش نیست و به نوشیدن دمنوشش ادامه میدهد.

کتابی که میخواند سرشار از دیوانگی و بی ثباتیست!ولی از بی حوصلگی به خواندن ادامه میدهد.

گاهی به نقطه ای خیره میشود و به چیزی هم فکر نمیکند!فقط خیره میشود.این حرکت را از "حشمت" یاد گرفته!

سریالای  فارسی وان یه قسمت خیلی بزرگی از نوستالژیکای منُ شامل میشه.

وقتی چنل کلاً از ریشه نابود شد خیلی ناراحت شدم.

وقتی بزرگ میشی نوستالژیکات کم کم از بین میرن و به خودت میای میبینی فقط یه تصویر ازشون توی ذهنت مونده.

اولین سریالی که از فارسی وان دیدم "دارما و گرِگ" بود . (-من یه بلوند قد بلندم!)

فارسی وان سلیقه ی خوبی تو ی سیت کام های آمریکایی داشت.ملکوم ایندِ میدل،ریبا،ریسینگ هوپ,چشم عزیزم  و و و /.

ریسینگ هوپ فوق العاده بود!یادم باشه دانلودش کنمُ از اول ببینم.

خانواده رو به زور مینشوندم تا با هم ببینیمش!مامانُ بابا عاشق کارکتر مادر بزرگه بودن که همیشه با پیژامه و سوتین شلُ وِل توی خونه میگشت.

نصف شب هم یواشکی مینشستمُ "استخوانها" میدیدم.وااای!مگه داریم از "استخوانها" بهتر؟!

سریال "مهره ی سوخته"!اسم این سریال هنوز تیکه کلاممه:)) فلانی یه مهره ی سوختس!

دیگه رفته رفته سلیقه ی مردم عوض شد و سمت و سوی سریالای آبکی رفت.اوق!

چقدر روی بازیگرای کره ای کراش داشتم :)) آقای زوربا :))

در ضمن بعد از هر سریال بجای تبلیغات موزیک ویدئو های مشهور پلی میشد و باعث شد با مدونا و مایکل جکسون هم توی سن کم آشنا شم.

هوووف!فارسی وان خیلی دوست دارم!بهترین روزامو ساختی!xoxo

در اینکه من عاشق نوشتنم شکی نیست ولی هیچوقت توی داستان نویسی از خودم اشتیاق نشون ندادم!دوست نداشتم  ... یادمه یه مدت شعر نو میگفتم.دفترشو هنوز دارم ... اون موقع ها,دوران راهنمایی شاملو میخوندم و خیلیاشو حفظ بودم ... الان فقط "عشق عمومی" یادمه . :) همیشه از بقیه یه چند سالی جلو ترم :)))

پ.ن:یه قسمتایی رو با هشتگِ : از جمله خاطرات یک جادوگر اصیل زاده , توی وبلاگم مینویسم/.

من با تمامِ‌ شکمو بودنم وقتی یه خوراکی رو که دوست دارم خیلی خوب ازش نگهداری میکنم و سعی میکنم زیاد ازش نخورم.حدالامکان از رو ظرف لیس میزنم:))))) دل ندارم زود تموم شه:)))

در جریانید که هیشکی از دست من در امان نیست و همه رو یجوری سوژه میکنم؛این پسره رو هم همینطور:)))

امروز هم دیدمش و از خنده کبود شدم.این هم فکر میکنه من ازش خوشم میاد میاد قشنگ میچسبه به من که رد بشه :)) یه اوضاعی داریم اینجا :))) باید تمرین کنم خنده هامو کنترل کنم!

پ.ن:باتوجه به دکلمه اش،اسمشُ گذاشتیم"در طبیعت".

بیاع!اسمش حشمتِ!الانم دارم بهش هویج میدم بخوره :'(

دوست دارم برم بیرون و یه بادی به کلم بخوره اما از یه طرف هم میخوام خونه باشم و لم بدم و فیلم ببینم.

پ.ن:دیروز دخترداییمُ دیدم.بچه ی توی شکمش 9 ماهِ بود.یه شکم داشت به چه بزرگی ^_^

نمیتونستم چشم از شکمش بردارم.آخرش فهمید،پرسید چیه؟گفتم بابا تو از فروردین رفتی شکمت فسقلی بود!مثله این بود که دستشویی داشتی و شکمت پر بود :)))) چیشد یهو؟!چرا بزرگه انقد؟ :))) نتونستم درک کنم-_-