مربوط به پستِ 156

من به شخصه همیشه ترجیح میدم تعداد دوستام کم باشه اما واقعاً بشه روشون حساب کرد و اخلاقشون به من نزدیک باشه.(دوست نما با دوست فرق میکنه😁)

آدم گروهی بیرون رفتن هم نیستم ؛ فقط اگه ناچار باشم میرم وگرنه همیشه دوتایی میرم بیرون که بتونم به طرفم توجه داشته باشم ... اینطوری راحت ترم.

البته مسافرت و گردش گروهی بحثش جداست!

ختم کلام اینکه اگه دورتونُ پر میکنید با آدمایی پر کنید که فقط نیازتون بهشون نیاز بیرون رفتن و دُر دُر نباشه /.

میگه "نه اما فردا آمادست" .

فکر کنم دارن ما رو توی عمل انجام شده قرار میدن :/ فردا روز معلمه :/

"دوست پسر" باید دوستِت باشه ولی احساسی که بهش داری متفاوت باشه و باهاش از همه بیشتر صمیمی باشی ؛ نه اینکه یه پسر غریبه باشه که پشت هزار جور دروغِ مصلحتی(!!) و ماست مالی باهاش باشی!

من خودم فقط با شخصی میتونم باشم که بتونم جلوش خیلی عادی و هیولا وار چیزبرگر بخورم و نگران نباشم خرده های نون روی لباسمه و سس داره از گوشه دهنم میریزه بیرون،گاهی هم بتونم باهاش گیلکی حرف بزنم و توی ماشین کفشامو دربیارم و پاهامو جمع کنمُ بشینم :/ والسلام!

صبح با شنیدن صدای بارون فقط دعا کردم که دوشنبه اینطوری نباشه!

یک تیری هم در تاریکی می اندازیم!

***

به دوستی که "سال هاست" باهات مثلـاً دوسته! ولی نمیدونه تو "سال هاست" خطت همراه اوله چی میشه گفت؟اصلـاً چی رو نشون میده؟!

بله!

اینکه سالی یه بار جویای حالت نمیشه :))

میخواهم در کنجِ موردعلـاقه ام تکیه دهم و فکر کنم و فکر کنم.

شاید در میان این هجوم فکرها چند تا سلفی هم بگیرم !

به این فکر کنم دیشب،آسمان چه مرگش بود؟

صاف بود و دقیقه ای بعد بارانی و در تمامِ مدت فریاد میکشید.

میخواهم فکر کنم.

مهم نیستش معدلم ، مهم نیستش معدلم

[ لِیتو ]